Sinds ze 2 jaar oud is, komt Daisy bij het gezin thuis. Regelmatig logeren in het weekend, een deel van de vakantie of soms een paar nachtjes tussendoor. Het gezin van Anouk en Guusje is Daisy’s pleeggezin.
We besloten als gezin dat we dit wilden
Anouk was bekend met pleegzorg door haar werk, ze kwam in aanraking met kinderen die regelmatig naar een weekend- of vakantiegezin gingen: “Ik zag wat het de kinderen bracht. In de media hoorden we ook steeds terugkomen dat er een tekort is aan pleegouders. Daarom hebben we besloten om ons aan te melden voor een informatieavond over pleegzorg.” Guusje: “We wilden gewoon graag iemand helpen en hebben als gezin besloten dat we dit wilden. Nu komt Daisy al 6 jaar bij ons.”
Deeltijd pleeggezin
Guusje: “Daisy woont bij haar moeder en ze komt om het weekend van vrijdag tot en met zondag. Ook in de vakanties is ze bij ons. Soms zijn er periodes dat ze er vaker is dan alleen het weekend. We appen tijdens de logeermomenten altijd met haar moeder en we sturen haar fotootjes van wat we aan het doen zijn. En van haar moeder krijgen we ook foto’s van Daisy als ze thuis iets bijzonders heeft. Dat is heel leuk.”
Anouk: “Van het begin af aan hebben we goed contact met de ouders van Daisy. We spreken samen af welke weekenden ze komt en wie komt brengen en halen. In het begin was ze nog heel klein en stemden we bijvoorbeeld ook af hoe haar slaapritme was. We probeerden het hier gewoon zo veel mogelijk hetzelfde te doen als thuis.”
We doen het samen
Anouk: “We proberen het altijd direct met Daisy’s moeder te bespreken als we vragen hebben of wanneer we ons ergens zorgen over maken. Soms vind ik dit nog wel eens lastig. Toch doen we dit altijd en hierdoor hebben we denk ik ook een goed contact. Daisy’s moeder weet dat we het bespreken als we vragen hebben.”
Daisy is een soort zusje
Anouk: “Het is vooral mooi doordat je met kleine dingen een verschil kan maken. Daisy kan zo genieten van samen een spelletje doen, dansen met haar dochters of samen aan tafel kletsen. Nu ze ouder wordt, komt ze bijvoorbeeld tijdens het eten met onverwachte vragen. Ze is dan nieuwsgierig naar iedereen in het gezin. Het is mooi om haar zo groter te zien groeien.”
Guusje: “Ze komt al 6 jaar bij ons, dus ze voelt gewoon als een soort zusje. Dat betekent ook dat ze soms lastig kan doen. Nou, dat hoort er gewoon bij. Ik ga naar mijn ouders als ik niet weet wat ik ermee moet.”
Anouk erkent wel dat het soms pittig kan zijn, zo’n deeltijd-gezinslid: “Dat is vooral op de momenten waarop het met Daisy even niet zo goed gaat. Als ik me zorgen maak, app ik altijd met Daisy’s moeder. Ze heeft bijvoorbeeld een periode gehad waarin ze niet eerlijk was of dingen kapot maakte. Dan appte ik haar moeder of ze dit ook deed bij haar. Meestal herkent haar moeder het wel, of is iets soortgelijk op school voorgevallen. Dan vraag ik aan haar hoe zij het oplost en bekijk ik of dat ook past bij onze aanpak.”
Guusje vertelt trots: “Het contact tussen mijn moeder en Daisy’s moeder gaat gewoon heel erg goed en ze kunnen goed overleggen. Gelukkig kunnen we de meeste dingen gewoon oplossen binnen het gezin.”
Gewone dingen doen
Anouk vindt een tip wel moeilijk om te geven, het gaat ook niet over ‘iets bijzonders’: “Wij merken dat we ons pleegkind vooral blij maken met kleine gewone dingen. Een rondje door het bos of over de markt. Ze doet met ons andere dingen dan met haar ouders. Daardoor krijgt ze iets extra’s mee in haar leven. En zij brengt ons gezin ook wat. “De kinderen krijgen van Daisy een bredere kijk op de maatschappij en ze leren dat je iets kunt doen voor een ander. Als je kinderen wilt helpen, is pleegzorg een hele mooie manier om voor een kind wat te kunnen betekenen.”
Wil je meer weten over pleegzorg?
Ben je geïnspireerd geraakt door dit verhaal en wil je zelf ook iets betekenen voor kinderen zoals Daisy? Vraag een informatiepakket aan of meld je aan voor een (online) informatiebijeenkomst.