Toen Tessa zes jaar oud was kon haar moeder door omstandigheden niet meer voor haar zorgen. Gelukkig stond oma Tiny voor haar klaar. Naast grootmoeder werd ze hierdoor ook pleegmoeder. Tiny en Tessa vertellen over hun hechte band, de rol van Tessa’s moeder en het onderlinge vertrouwen. Tessa: ‘Ik ben blij dat ik bij oma kon komen wonen. Ze is mijn oma en ook een beetje mijn moeder.”
Toen Tessa bij oma Tiny en haar man kwam wonen, heeft oma Tiny haar dochter, de moeder van Tessa, betrokken bij de opvoeding: “We vroegen haar vaak naar haar mening en nodigden haar uit om mee te gaan naar rapportbesprekingen en afspraken met de schoolarts. Uiteindelijk maakten we meestal zelf de beslissingen. Mijn dochter had namelijk veel vertrouwen in ons en vond dat we het goed deden. Ze wist dat wij Tessa goed kennen en liet daarom veel aan ons over.”
De sfeer in de familie is ontspannen en warm. De samenstelling voelt voor iedereen als eigen en gewoon. Zo belt Tessa dagelijks met haar moeder en ziet ze haar ook vaak. Tiny herinnert zich een anekdote, van toen ze samen met haar dochter en Tessa op bezoek was bij haar zoon in het ziekenhuis. “Hij zei tegen de verpleegkundige: ‘Dat is mijn moeder, dat is mijn oudere zus en dat is mijn jongste zusje.’ Iedereen moest daar zó om lachen.”
Weer een beetje moeder
Voor Tiny is het ook bijzonder dat ze weer voor een kind mocht gaan zorgen. Haar eigen twee kinderen waren al het huis uit. Daarnaast was de band tussen met haar kleindochter al heel goed voor ze daar kwam wonen. Tiny vertelt: “Onze band was en is hartstikke goed, als jong kind was ze al lief en sociaal. Ze ging bijvoorbeeld vaak langs onze oude buurvrouw om wat lekkers te brengen."
Netwerkpleegzorg
Tiny is blij is dat zij de mogelijkheid had om voor haar kleindochter te zorgen: “Als kinderen (deels) niet thuis kunnen wonen, is het fijn dat ze naar iemand gaan die ze al kennen. Er verandert al zo veel voor ze, dus als het kan, is een bekende plek het allerfijnst.” Die vertrouwde basis maakte het verschil voor zowel Tessa als de rest van het gezin.
Ook de begeleiding vanuit Entrea Lindenhout ervaart Tiny als prettig: “Ik kan heel goed met mijn pleegzorgbegeleidster opschieten. In het begin kwam ze wat vaker langs, omdat we nog veel te bespreken hadden. En ook nu komt ze nog regelmatig naar ons, dan praten we bij.”
Ook een verschil maken?
“Ze is mijn oma, maar ook een beetje mijn moeder”, zegt Tessa – een uitspraak die laat zien hoe pleegzorg soms op een heel natuurlijke manier binnen de familie ontstaat. Maar of je nu opa, tante, buurvrouw of ‘onbekend’ bent: een warm en stabiel thuis kan voor een kind het verschil maken als het thuis even niet goed gaat.
Voor sommige kinderen die, deels of tijdelijk, niet meer thuis kunnen wonen is er helaas geen plek bij familie of bekenden beschikbaar. Voor hen wordt een plek gezocht bij mensen die graag iets voor het kind van een ander willen betekenen. Wil jij ontdekken of pleegouderschap bij jou past?