Ze weet nog dat ze werd opgehaald, vertelt Roos. ‘Toen ik klein was, konden mijn ouders op een gegeven moment niet meer voor me zorgen. ’Vijf jaar was ze toen ze bij haar opa en oma ging wonen. ‘Het was beter om hier te gaan wonen, samen met mijn zusje. Ik was heel blij, had opa en oma natuurlijk vaker gezien. Elf jaar lang hebben ze me opgevoed. Ze zijn mijn opa en oma, maar het voelt ook als vader en moeder. Ik vind het gezellig hier. Dit is mijn thuis.’
Snappen de stap
Komende zomer gaat Roos weer bij haar moeder wonen, in Friesland. ‘Omdat ik in de zomer klaar ben met school, wil ik dan weer bij mijn moeder gaan wonen. Eind vorig jaar vroeg ik het aan mijn voogd en zij reageerde positief.’ Opa en oma snappen de stap van Roos. ‘Als het goed is, is het goed,’ zegt oma. Opa: ‘Dat Roos bij haar moeder wil gaan wonen, is een mooie ontwikkeling. Een stap naar volwassenheid. Roos is eraan toe. En onze dochter is er ook aan toe.’Volgens Roos was een belangrijke positieve verandering in het leven van haar moeder, dat ze een man leerde kennen met wie ze ook een kind kreeg. ‘Ik ga dus bij mijn moeder wonen en bij mijn halfzusje,’ zegt ze enthousiast. ‘Zeven jaar is ze nu. Het lijkt me leuk om daar te wonen. Maar ik ga het hier ook missen, mijn vrienden en vriendinnen. Het wordt wel een omschakeling.’ Roos weet ook al welke opleiding ze in Friesland gaat doen. ‘Ik ga een mbo-opleiding Beveiliging volgen. Ik word beveiliger omdat ik graag mensen help. En bij mij moet er ook een beetje actie in zitten.’
Van grootouders naar pleeggrootouders
‘Het is natuurlijk geen gewone situatie dat kleinkinderen bij hun grootouders wonen,’ zegt Jolanda Pouls, jeugdzorgwerker pleegzorg. Opa nuchter: ‘Toen we hoorden dat onze kleinkinderen uit huis geplaatst zouden worden, zijn we er gewoon ingesprongen.’ Jolanda: ‘Straks gaat Roos terug naar haar moeder. De situatie is stabiel, dus de kans van slagen is groot. We hebben gesprekken met alle betrokkenen, zodat de overgang straks zo goed mogelijk verloopt.’ Over haar eigen rol is Jolanda bescheiden: ‘Ik luister vooral.’ Opa gaat een stap verder: ‘Jolanda voelt ons altijd heel goed aan. Ze komt met goede ideeën. Roos kon vroeger soms heel boos worden. Jolanda gaf haar een goede tip: “Ga even naar je kamer. Neem even afstand.” Dat hielp.’ Roos: ‘Dat heb ik inderdaad wel geleerd. En ook om daarna sorry te zeggen.’
Normaal kind
‘Ondanks de abnormale situatie is Roos een normaal kind,’ zegt oma. Roos kan zich wel vinden in die omschrijving: ‘Ik heb een thuis, ik heb vrienden, ik ga naar school. Volgens mij ben ik een normaal kind. Ik heb dezelfde gevoelens als een kind dat bij zijn ouders woont. Er is geen verschil. Ik ben even gelukkig Jullie hebben mij zo gekneed tot wie ik nu ben.’ Opa, lachend: ‘Nou, Roos, dat viel niet mee, hoor!’
Meer weten over pleegzorg of pleegouderschap? Neem dan eens contact op met de medewerkers van ons Ondersteuningsteam Pleegzorg: pleegzorg@entrealindenhout.nl