“Toen het woord pleegzorg viel, moest ik even slikken”, vertelt Emmy*. “Dat woord heeft best wel een lading. Je denkt snel aan verwaarlozing en ouders die uit de ouderlijke macht worden gezet. Maar toen we informatie kregen van entrea lindenhout, begrepen we dat pleegzorg ook in deeltijd mogelijk is. Toen hebben we de keus gemaakt: we moeten het doen voor Jay.”
Isa: “Ik had een oproep gezien en die bleef bij mij hangen. We hebben altijd wel de wens gehad om iets te betekenen voor een ander gezin, maar het moest passen. Het heeft ook invloed op het leven van onze zoon. Toen hebben we het aan hem voorgelegd. Hij zei meteen: ‘Dan wil hij misschien ook wel mee naar Robin!’ Dat is zijn buurvriendje."
“Al bij de eerste kennismaking kregen we het idee dat er een klik was”, weet Jan zich te herinneren. “Ruud en Isa zijn rustige, enthousiaste mensen. In de loop van de gesprekken kwamen we erachter dat ze op dezelfde manier over de opvoeding denken als wij. We hadden meteen het vertrouwen dat er goed voor Jay gezorgd zou worden. We merkten ook dat zij er goed over hadden nagedacht, dat het geen opwelling was. Ze spraken meteen uit dat ze ons als de ouders zien en dat er altijd ruimte is voor overleg, voor alles eigenlijk.”
Isa: “Dat is voor ons heel vanzelfsprekend.” “Voor mijn gevoel past hoe wij Faas opvoeden ook bij jullie”, vult Ruud aan. “Dat was meteen een match. Daar hoefden we weinig moeite voor te doen.”
Emmy: "We voelden meteen dat jullie ons gunnen dat we zoveel mogelijk zelf willen doen."
“We merken aan Jay dat het gewoon lekker allemaal in één lijn doorloopt als hij weer thuis is”, vertelt Jan. “We horen van anderen dat Jay gegroeid is sinds hij de weekenden bij zijn pleeggezin is. Dat hij wat meer voor zichzelf kan opkomen, wat vrolijker en wat opener is. Ja, dat zijn goede tekenen. Dat was voor ons de eerste bevestiging dat we de goede keuze hebben gemaakt.”
Emmy: “Terwijl we dezelfde manier van opvoeding hebben, leert hij bij zijn pleegouders andere dingen dan bij ons. Ook omdat hij daar met een ander jongetje in huis leeft.” Ruud: “Hij leert genegeerd worden of juist andersom. Dat Faas achter hem aan zit en dat hij er helemaal geen zin in heeft, dat is dan wel weer grappig.”
Zowel Jan en Emmy als Ruud en Isa hebben het gevoel Jay samen op te voeden. Jan: “Het is fijn dat onze manieren van opvoeden goed aansluiten. We hebben weinig overleg nodig over wat hij wel en niet mag. Maar wel meer over praktische dingen. Onlangs is hij overgestapt naar een groter bed. Dan hebben we daar contact over. We proberen dat dan een beetje gelijktijdig te doen, zodat hij eraan went dat hij in een groter bed gaat slapen.”
Isa: “Hij is natuurlijk een kleuter die z’n eigen dingetjes heeft en wil, dan is het fijn om samen te kunnen overleggen: hij wil geen handschoenen aan, hoe doen jullie dat? Doen jullie hem dan toch handschoenen aan of denk je: dit is niet mijn wedstrijd, je krijgt maar gewoon koude handen. Dat stemmen we dan even af en het is meestal heel herkenbaar.”
"Ik ben wel blij dat Jay die buien daar ook heeft."
In sommige situaties wordt de jeugdzorgwerker pleegzorg van entrea lindenhout betrokken. Bijvoorbeeld toen Jay last kreeg van heftige peuterbuien. Emmy: “Toen hebben we een overleg gehad met Jay erbij, om af te stemmen wat het beste werkt.”
Isa: “Ik ben wel blij dat Jay die buien hier ook heeft. Dat klinkt raar, maar het betekent dat hij zich hier fijn voelt en vertrouwen heeft dat hij het af en toe lekker bont mag maken en dat het toch weer goed komt." Emmy: “Dat was ook het eerste wat ik dacht. Hij voelt zich daar helemaal compleet op zijn gemak.”
Jan: “Ik ben blij met de begeleiding vanuit entrea lindenhout. Ze zijn kritisch en weten de goede vragen te stellen over wat belangrijk is. De jeugdzorgwerker pleegzorg is altijd goed bereikbaar voor vragen. Je moet het met elkaar regelen, maar het is wel fijn om af en toe met iemand van buiten met verstand van opvoeding en pleegzorg te spreken.”
*Dit is een gesprek tussen bestaande ouders en pleegouders. Hun namen en de foto zijn echter niet echt.